Hiç olmadı bari bırakında önce insan olalım...
Ne olmalı bu hayatta, bizi daha mutlu birer insan yapmak için.
Acaba eksiğimiz bu kadar mı fazla?
Yoksa elimizde ki ile gerçekten yetinmesini bilmiyor muyuz?
Nerden başlamalıyız yaşama ya da nasıl yaşamalıyız ?
Bütün bu soruların cevabına ulaşmak bu kadar mı zor olmalı...
Elinde kitap yüreğinde binlerce kelime düşünüyor insan,
Sonuça ulaşmak kolay ama o yola koyulmak hep zor...
Kitaplarda kayıp olmak kolay değil aslında, birçoğumuz hala okuma özürlü iken...
Ve bilmediğini bilmeyi öğrenememişken.
Zaman beklemeyi bilmiyor arkadaş.
Arkasından atlılar kovalıyor gibi dört nala gidiyor.
Bir bakmışsın ilk okula gidiyorsun,
Bir bakmışsın üniversite bitmiş iş hayatına hazırlanıyorsun,
Bir bakmışsın evlenmiş çoluk çocuğa karışmışsın....
Ve tüm bunlar yaşanırken sen soruları çoktan kaçırmış hatta unutmuşsun.
Neden buradayız? Amaçımız ne ? Ne olmalı bu hayatta bizim için ?
Ya da daha önemlisi biz bu hayat için ne olalım, kim olalım ...
Dünü hatırlayan bugünü yaşayan ve yarını unutmayan olalım,
Geldiğimiz yeri bilen, gideceği yerin farkında olan olalım.
Olmak kolay da...
Olabilmek gerçekten zor be üstad.
Ne kalemin yazdığı kelimelere benziyor bu hayat,
Ne de kitaplarda geçen düşlere,
Daha kapıdan çıkmadan akan dertler...
Ve sokakta boğulan hayaller...
Çocuklukta kalan eğlenceler,
Ve kendisinde kaybolan geceler.
Hepsi de bu dünyada hapis kalan bizlere birer ders niteliğindeler...
Biz bizi çoktan unuttukta bari iyice yabancı olmayalım...
Hiç olmadı bari bırakında önce insan olalım...