KELİMELERİN SONSUZ DANSI
Kitaplar esir düşmüş tozlu raflara.
Okunmuyor artık o kokulu sayfalar...
Emek harcanan göz nuru dökülen,
Kelimeler ile süslenen o yapraklar,
Şimdi sığdırılmak istenmiş cep sayfalara,
Birazda yazarların suçu değil mi?
Nerde o eski daktilo yazıları azizim...
Nerde o aşk tadında kelimeler ile yazılmış sayfalar,
Nerde o geceyi gündüze, gündüzü geceye çeviren sesler.
Her bir tuşun farklı tını,
Özel kılardı o güzel cümleyi,
Kelimelerin sonsuz dansı,
Hep hayaller dünyasına süreklerdi bizi...
Şimdi nerde o sayfalar azizim...
Ya ben tat almaz, göremez, duyamaz oldum
Ya ben kaybettim, beş duyumu ve hayallerimi
Ya da eskilerde kaldı o kokulu mis gibi sayfalar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder