Çalışmak...

Çalışmak...
Sabah çıkarsın evden herkes gibi.
Farkın yoktur milyonlardan ve koşturursun
Geç kalmış bir otobüse,
Belki de çoktan geçmiş bir dolmuşa,
Hiç sende durağı olmayan trene...
Bir sıçak cay bile boğazına dizilir çoğu zaman
Ve bir lokma öyle kolay geçmez her zaman
Hani bıraksalar bütün gün uyursun ya
İşte o da bir hayaldir ulaşılmaz olan
Çünkü sen ki haftasonları bile sıçrarsın yatağından
Ve düşünürsün ne yapsam diye
Alışmış bir kere beden ve yürek
Boşluk zulüm olur her geçen saniye
Ama bir rahatlama bir ferahlık hep aynı yerde
Adıdır işte bunun, Aile
Sihirli bir kelime diye sakın düşünme,
Çünkü seni sen yapan herşey onda gizli...